سلام...
این یک شعر از دوست عزیز من حبیب هست که به نوعی میشه گفت اولین کارش به حساب میاد...
با این اوصاف توی نوشتنش استعداد خاصی موج میزنه که حتی من با اینکه چندان با زیر و بم شعر نویسی آشنایی ندارم ولی میتونم این استعداد نهفته رو تشخیص بدم.
به امید کار های بیشتر از حبیب جان و موفقیتش تو این زمینه....
تو ای خاطره ی دنباله دارم
سوار اسب بالدار خیالم!
بیا امشب به خوابم وقتی خوابم
که شاید یک شبو آروم بخوابم.
نرو دنبال هر صدای پایی...
میام دنبال تو با هر صدایی!
نگردون روتو از من وقتی اینجام
میدونی من نباشم خالیه جام.
نشو مست نگاه هر غریبه...
خدایا حس من خیلی غریبه
اگه پیشم نمیای باشه اما...
از این دور تر نشو نای نفسهام.
تو ای نقاشی دیوار قلبم...
تو که چشمات مث قلبم سیاهه!
بپاش رنگ سفیدی روی بختم...
بریز بزر امید و روی قلبم.
حبیب مرتضی پور