روزگاریست دل شوریده من ، درگیر لحظه های با تو بودن است.
ذهنم، مست با تو بودنها، همچون پیچکی دوار بر خاطراتت پیچیده!
اسیر یادگار کهنه ایست که بر کنج دیوار غمگین اتاق من نقش بسته!
اسیر ابهام بودنت و شیرینی نبودنت...!
بارها اندیشیدم: تو نباشی، من نیز نیستم.
تو رفتی و نیستی و من همچنان ادامه دارم...!